പിടയുന്ന ജീവനുകൾ

    ഞാനിന്ന് കൂട്ടുകാരനോടൊപ്പം അങ്ങാടിയിലേക്കു പോയി. അവന്റെ വീട്ടിൽ വിരുന്നുകാരു വന്നത്രെ. “ഉമ്മ കോഴിവാങ്ങാ൯ പറഞ്ഞുവിട്ടതാ..”  ബൈക്കോടിക്കവെ തന്നെ പിന്നിലേക്കു തികിഞ്ഞവ൯ പറഞ്ഞു. “നീയും വാ, കുറെ കാലായില്ലെ വീട്ടിലേക്കു വന്നിട്ട് ?”  വൈകിക്കിട്ടിയ ആ വിളിയെ ഞാ൯ ചുമ്മാ പുഞ്ചിരിയാൽ തലോടിവിട്ടു.

     സമയം 7.36..

     സൂര്യ൯ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, മനസ്സിനു കുളിരേകുന്ന നിലാവുമായി ചന്ദ്രനും നക്ഷത്രങ്ങളും ഇപ്പോ മാനത്തുണ്ട്. എന്തു രസാലെ കാണാ൯ ?ചിന്തകൾക്കും ഭാവനകൾക്കും ചിറകുമുളച്ചപ്പോൾ ഞാ൯ എന്നെതന്നെ മറന്നിരുന്നു.

      “ഡാ രണ്ട് കിലോ ഉണ്ടാവൂലെ ?”

അറിയാതെ ഞാ൯ ആ..എന്നു പറഞ്ഞുപോയി.. എപ്പോൾ കടയിൽ എത്തിയെന്നോ ബൈക്കിൽ നിന്നെപ്പോ ഇറങ്ങിയെന്നോ എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു.. എന്റെ അതെ പ്രായം വരുന്ന ഒരു ചെക്ക൯ ഉള്ളിലേക്കു പോയി ഒരു കോഴിയെ പിടിച്ചുകൊണ്ടുവന്നു. അങ്ങിങ്ങ് തൊലിയിളങ്ങി അതിന്റെ നഗ്നത പുറത്തേക്കുകാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു. രണ്ടു ചിറകും പിടിച്ച് കയറിൽ കുരുക്കി കടയുടെ വലതുവശത്തുള്ള തുലാസിൽ ആ പാവത്തെ തലകീഴായ് ഏതാനും നിമിഷം നി൪ത്തി..

     ‘2.400..’ ഒരു കൈ തുലാസിൽ താങ്ങിനി൪ത്തി മറുകൈ കൊണ്ട് കക്ഷം ചൊറിഞ്ഞ് ആ പയ്യ൯ പറഞ്ഞു. ‘ഹും...അതെടുത്തോ..’ കൂട്ടുകാര൯ പോക്കറ്റിൽ കൈയിട്ട് കാശെടുത്ത് പറഞ്ഞു. ജീവനുവേണ്ടി യാചിക്കുന്ന ആ പാവത്തെ ആരും ഗൗനിക്കുന്നില്ല. കാത്തിരുന്നതു സംഭവിച്ചു. ടൂബ് ലൈറ്റിൽ വെട്ടിത്തിളങ്ങിയ കത്തി തൂവല് നിറഞ്ഞ ആ ശരീരത്തിൽ  ചുംബനം നല്കി. ചുവന്ന വ൪ണം പട൪ത്തി ആ ജീവ൯ നൃത്തമാടി. ജീവന്റെ അവസാനതുടിപ്പും നിലച്ചപ്പോ അവനവളെ പൂ൪ണനഗ്നയാക്കി.

     കുഞ്ഞുകുട്ടികൾക്കു കളിപ്പാട്ടം കിട്ടിയാലെന്ന പോലെ അവനതിനെ കൈപിടിയിലൊതുക്കി. ചേതനയറ്റ ആ ശരീരത്തെ പണം കൊടുത്തു വാങ്ങുന്പോയാണ് തുലാസിൽ കിടന്നാടുന്ന മറ്റൊരു ജീവനെ കാണാനായത്.. ജീവന്റെ എല്ലാ അവകാശങ്ങളും ആഗ്രഹങ്ങളും നഷ്ടപ്പെട്ട് മരണവും കാത്ത്...!!